പ്രവാസലോകം

ഗള്‍ഫ് മരുഭൂമിയുടെ ഉള്‍ഗ്രാമത്തില്‍ കുറെ കാട്ടറബികളും ഒട്ടകങ്ങളും താമസിക്കുന്നിടത്ത് ഒരു മലയാളിയൊ ?

വിദേശത്ത് കാണാതാവുന്നവരെ അന്വേഷിക്കുന്ന പ്രവാസലോകമെന്ന ടി.വി. പരിപാടിയില്‍ കഴിഞ്ഞ ആഴ്‌ച കണ്ട അതേ മുഖം.
ഇരുപത്തിരണ്ടു വര്‍ഷത്തിന്റേതായ വലിയ മാറ്റങ്ങളൊന്നും ആ മുഖത്ത് കാണാനില്ല.

ചോദ്യങ്ങള്‍‌ക്കൊന്നും അവന് ഉത്തരമില്ല. ചിലപ്പോള്‍ തലകുലുക്കും. ചില ചോദ്യങ്ങളുടെ ഉത്തരം ഒരു മൂളലായിരിക്കും.

ആ മുഖത്തെ ദൈന്യഭാവം ഉത്തരമാകുന്ന ചോദ്യം ഏതാണ് ?

ഒട്ടകങ്ങളെ മേയിച്ചു നടന്ന് അവയുടെ ഭാഷ മാത്രമേ മനസ്സിലാകൂ എന്നുണ്ടോ ?

ജീവിക്കുവാന്‍ വേണ്ടി അറിയാത്ത ദേശത്തേക്ക് കടലുതാണ്ടിയെത്തിയവന്‍.
ചരക്കു കപ്പലില്‍ ഒരായിരം പ്രതീക്ഷകളുമായി തീരമണഞ്ഞവന്‍.
സ്വന്തം അസ്‌തിത്വം തെളിയിക്കുന്ന പ്രധാന രേഖയായ പാസ്സ്‌പോര്‍ട്ടു പോലും കൈയ്യിലില്ലാതെ മരുഭുമിയില്‍ വര്‍ഷങ്ങളോളം ജീവിക്കാമെന്ന് തെളിയിക്കുന്നു.
കാലത്തിന്റെ കൊടുംചൂടും തണുപ്പുമേറ്റ് പ്രതീക്ഷകള്‍ മങ്ങി, മനസ്സിലെ ഓര്‍മ്മകള്‍ മരവിച്ചു.

ഒട്ടകങ്ങള്‍ക്ക് തീറ്റ കൊടുക്കുമ്പോള്‍ അവയുടെ ഒരു നോട്ടം, ആ കണ്ണുകളില്‍ കണ്ട തിളക്കമാണ് ജീവിക്കാന്‍ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത്.
ഒട്ടകങ്ങളുടെ ഉടമസ്‌ഥനായ അറബിയുടെ പീഢനങ്ങള്‍ സഹിക്കേണ്ടിവരുമ്പോള്‍
നിശ്ശബ്‌ദനായി കരയാന്‍ പഠിച്ചു.
എല്ലാം സഹിക്കാന്‍ ശീലിച്ചു.

ഗള്‍ഫിന്റെ പ്രൌഡിയും ആഡംബരവും വിളിച്ചോതുന്ന വലിയ വലിയ കെട്ടിടങ്ങള്‍ കൊണ്ടു നിറഞ്ഞ പട്ടണത്തിലേക്ക്, പട്ടണത്തിന്റെ ആധുനിക സൌകര്യങ്ങളിലേക്ക് അവനെ കൊണ്ടു പോകുവാന്‍ വേണ്ടി വണ്ടിയില്‍ കയറ്റാന്‍ അല്പം നിര്‍ബ്ബന്ധിക്കേണ്ടി വന്നു.

റെക്കോര്‍‌ഡു ചെയ്‌ത പ്രവാസലോകത്തിന്റെ കാസറ്റില്‍ നിന്നും അവനേപ്പറ്റിയുള്ള ഭാഗം കാണിച്ചു. വിങ്ങിപ്പൊട്ടുന്ന മനസ്സുമായാണ് ആദ്യാവസാനം അവനതു കണ്ടത്‌.
അവന്റെ അനുജനും അനുജന്റെ മകളുമാണ് ടി. വി. യില്‍ ജ്യേഷ്‌ഠനെത്തേടി എത്തിയിരിക്കുന്നത്‌.

നഷ്‌ടപ്പെട്ട മകനെകാത്തിരുന്ന്‌ മരണം വരിച്ച അച്‌ഛന്റെയും അമ്മയുടേയും ഫോട്ടോകള്‍ ടി. വി. യുടെ സ്‌ക്രീനില്‍ തെളിഞ്ഞപ്പോള്‍ അവന്റെ മനസ്സിലെന്തായിരുന്നു?

മനസ്സില്‍ ഓര്‍മ്മകളുടെ വേലിയേറ്റം ഉണ്ടായി.
തന്റെ കുട്ടിക്കാലവും നാടും വീടും നാട്ടുകാരും അവന്റെ മനസ്സില്‍ കുളിരേകി.
തന്റെ യൌവ്വനകാലത്തിന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ അവനെ അസ്വസ്‌ഥനാക്കി.

നാട്ടില്‍ പോകണമെന്നും തന്റെ കൂടെപ്പിറപ്പുകളെ കാണണമെന്നും അവന് തോന്നാതിരിക്കുമോ?

ഇവനെ നാട്ടിലേക്ക് അയയ്‌ക്കുവാനായി സന്നദ്ധ സംഘടനയുടെ ഭാരവാഹികളെ ഫോണ്‍ ചെയ്‌ത് അറിയിച്ചു , അവര്‍ ഉടന്‍ വരാമെന്നേറ്റു.

ഇരുപത്തി രണ്ടു വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു ശേഷമുള്ള ലോകത്തിന്റെ മാറിയമുഖം കാണുവാനായി ടി. വി. അവന്നായി തുറന്നു വെച്ചു.
വാര്‍ത്തകളുടെ ഒരു നീണ്ട മണിക്കൂര്‍, അവന്‍ ടി. വി. യിലേക്കു തന്നെ ഉറ്റുനോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

ഇന്നത്തെ ലോകത്തിന്റെ ഒരു നേര്‍ച്ചിത്രം ഒരു മണിക്കൂര്‍‌ക്കൊണ്ട് അവന്റെ മനസ്സില്‍ വരയ്‌ക്കപ്പെട്ടു.
ആഗോള ഭീകരതയുടേയും, അക്രമത്തിന്റെയും, ചതിയുടേയും, അറുംകൊലയുടേയും, പെണ്‍‌വാണിഭത്തിന്റെയും, പീഢനത്തിന്റെയും മറ്റും ലോകത്തില്‍ ഒരു മണിക്കൂര്‍ അവന്‍ ശ്വാസം മുട്ടിയാണിരുന്നത്‌.

മനസ്സിലെ ചിന്തകളുടെ ബഹിര്‍സ്‌ഫുരണങ്ങള്‍ മുഖത്തു വ്യക്‌തമാണ്.

അവനെ നാട്ടിലേക്ക് അയയ്‌ക്കുവാന്‍ സഹായിക്കുവാനായി സന്നദ്ധ സംഘടനയുടെ ഭാരവാഹികള്‍ വന്നു.

അവന്‍ എന്തോ ചിന്തിച്ചുറച്ച് ടി. വി. യുടെ മുന്നില്‍ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു.
അവന്‍ ഇറങ്ങി ഓടുകയാണ്. മരുഭൂമിയുടെ ഉള്‍ഗ്രാമത്തിലേക്ക് തിരികെപ്പോകുകയാണ്.

അവന്‍ തിരികെ നോക്കി വിളിച്ചു പറഞ്ഞത് മലയാളത്തിലായിരുന്നു.
“ഒട്ടകങ്ങള്‍ മൃഗങ്ങളല്ല......... , ഒട്ടകങ്ങള്‍ മൃഗങ്ങളല്ല.......”